ODA DO TURYSTY! …

Drogi Turysto, Bardzo się cieszę, że przyjeżdżasz odpocząć do mojego miasta. Jestem z nim związana, kocham uliczki, które przemierzasz łapiąc promienie słoneczne. Jestem miła. Jestem, również wyrozumiała. Już dawno przestało mi przeszkadzać, że parkujesz auto pod moim oknem, choć to miejsce należy do mnie. Już dawno przestało mi przeszkadzać, że parkując samochód zajmujesz dwa miejsca parkingowe. Wszak jesteś na wakacjach i nie zajmujesz się takim drobnostkami jak bycie uczynnym dla innych. Nie przeszkadza mi nawet, że idąc po chodniku uderzasz mnie ramieniem, bo… ja wiem… zapłaciłeś dużo pieniążków za hotel i teraz możesz prawie wszystko. Nie przeszkadza mi to. Rozumiem nawet Twoją odpowiedź na moje zarzuty. Tak, ja również żyję z tego, że Ty właśnie wybrałeś moje małe miasteczko na cel swoich wakacji. Przyznaję Ci rację. Nie zgadzam się jednak, na to by moje dzieci znajdowały w piasku na plaży Twoje niedopalone papierosy. Nie zgadzam się, żeby kaleczyły sobie dłonie szkłem od Twoich napojów. Pamiętaj, że nie zgadzam się na to, żebyś na mnie wykrzykiwał, że źle pojechałam autem. Ja jadę dowieźć towar, z którego Ty korzystasz w swoim hotelu. Wiedziałeś o tym? Pokazujesz, że jestem głupia. Może i jestem, ale jak odwiedzę kiedyś Twoje miasto, to obiecuję nie zostawiać śmieci na ulicy. Jeśli chcesz mieć wstęp na „moje uliczki” musisz przestrzegać zasad. Nie moich. Zasad dobrego wychowania. Oczywiście, nie rób tego dla mnie. Zrób to dla CZŁOWIECZEŃSTWA. Bo chyba jesteś człowiekiem, hmmm???