HOME ALONE blog POLECA

SPOTKAŁAM CIĘ DZISAJ – OBLICZE AUTYZMU

Spotkałam Cię dzisaj w sklepie. Stałeś z mamą. Dziwnie się zachwywałeś. Zrzuciłeś cukierki z półki. Potem krzyczałeś przez chwilę. Krzyczałeś tak głośno jakby ktoś zrobił Ci krzywdę, ale stała obok tylko Twoja mama i trzymała Cię za rękę. Miała lekko zaszklone oczy, ale utrzymywała jednak miły uśmiech na twarzy mówiąc do Ciebie.  Po chwili,  przy półce z herbatami spotakałam Cie po raz kolejny – leżałeś na ziemi. Rozejrzałam się wokół. Ludzie patrzyli na Ciebie i Twoją mamę złowrogo. Jakby myśleli – “co za matka! jak ona go wychowuje”.  Ostatni raz spotkałam Cię na dziale zamrażarek i lodówek. Płakałeś tak głośno. Wtedy usłyszałam zza pleców zdanie, kierowane w stronę Twojej mamy – “Pani go stąd zabierze. Bachor nie umie się zachwać”. To zdanie zabolało mnie, choć byłam jedynie obserwatorem całej sytuacji. Wyobrazić sobie nie potrafię co czułeś TY i Twoja mama. Wyszłam. Usiadłam na ławce przed sklepem. W pewnej chwili obok mnie usiadła Twoja mama, trzymając Cię za rękę. Nie patrzyłeś na mnie. Patrzyłeś na czubki wielkich drzew. Zdawało mi się, że właśnie to, Cię uspokaja. Minęło kilka chwil, aż w końcu Twoja mama odezwała się do mnie.

Ja wiem, że Pani nas widziała. Przepraszam jeśli wyglądało to źle. Mój synek ma AUTYZM.

Janek, zrzucił te cukierki, bo bardzo świeciły ich papierki. Sprawiło mu to BÓL.

Janek krzyczał tak głośno, bo chciałam go przytulić. Sprawiło mu to BÓL.

Janek, przy półce z herbatami leżał, bo nagle puścili muzykę z głośników. Sprawiło mu to BÓL.

Janek, przy lodówkach krzyczał, bo poczuł chłód. Sprawiło mu to BÓL.

Przyzwyczaiłam się do reakcji obcych ludzi na takie zachowanie mojego syna, ale on się do tego nigdy nie przyzwyczai. Payta mnie, czemu ludzie są źli dla niego, skoro on nie robi nikomu nic złego.

 

Moi drodzy, ukochani czytelnicy, zapewne docierają do Was apele o tym, żeby nie przechodzić obojętnie wobec takich historii. Owszem, zgadzam się w stu procentach. Im więcej mówimy, piszemy – tym społeczeństwo jest bardziej uświadomione. Ja jednak, apleuję również o zupełną odwrotność. Nie bądźmy NIGDY odzwierciedleniem tego Pana, który z wyrzutem, każe wyjść ze sklepu z dzieckiem. Może właśnie kiedy nie będziemy reagować, pozwoli to dzieciom oraz ich opiekunom, przebrnąć przez proste dla nas czynności. Zakupy, czy wizyty w innych miejscach publicznych dla Was to codzienność, nad którą się nie zastanawiacie, dla NICH to walka ze świecącymi papierkami, głośną muzyką i chłodem lodówek. Badźmy ludźmi. Nie oceniajmy.

 

Jeśli chciałbyś zrobić coś więcej, mój Drogi, Cenny i Wyjątkowy czytelniku – Wejdź na stronę www.polskananiebiesko.pl i poznaj historie dzieci z autyzmem. Poznaj ich punkt widzenia, poczuj to, czego doświadczają rodzice i opiekunowie, którzy najmocniej odczuwają dyskryminację swoich dzieci. Każda historia ma własne, wyjątkowe hasło – tak, jak wyjątkowe jest każde dziecko.

Na stronie kampanii znajdziesz generator haseł.

Użyj generatora i wylosuj hasło wraz z historią – podaj je dalej w swoich kanałach social media.

Niech inni też zrozumieją, czym jest autyzm!

Zrób to! Proszę. To nic nie kosztuje! Kilka kliknięć myszką. Przyczyń się do świadomości społecznej.

http://www.polskananiebiesko.pl/

 

 

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.